Rosnące wymagania odbiorców wobec funkcjonalności posadzek, szczególnie przemysłowych, spowodowały gwałtowny wzrost liczby nowych materiałów i technologii stosowanych w ich wykonawstwie. O ile jeszcze 50 lat temu większość podłóg w zakładach była wykonywana z materiałów tradycyjnych jak drewno, beton, ceramika czy wykładzina, to obecnie wymagania użytkowników są znacznie wyższe.

Wymagania przemysłu spożywczego dotyczące posadzek bezspoinowych i bez zakamarków (na wyoblonym cokole) spowodowały, że w latach 70tych zaczęto stosować powłoki żywiczne i posadzki żywiczne (posadzki przemysłowe). Rozwój przemysłu elektronicznego i wymagania BHP spowodowały, że od lat 80tych stosowane są polimerowe podłogi antystatyczne (epoksydowe posadzki przemysłowe). W ostatnich 20 latach największy nacisk kładzie się na Lean Manufacturing co oznacza, że zakłady pracują bez rezerw. W takich warunkach każdy przestój lub opóźnienie wywołuje ogromne konsekwencje finansowe. Na takie zapotrzebowanie odpowiadają posadzki utwardzane UV, które mogą być użytkowane zaraz po nałożeniu (kilka minut).

Innym zastosowaniem nowoczesnych materiałów posadzkowych jest naprawa lub odnawianie starych nawierzchni.  Względy estetyczne oraz wizerunkowe powodują, że firmy chcą wyglądać nowocześnie ale często nawiązywać do tradycyjnej stylistyki. Niekiedy powodem są ograniczenia budżetowe. Jeśli możliwe jest zabezpieczenie betonu przed pyleniem bez kosztownej przebudowy hali, to w niektórych przypadkach jest uzasadnione stosowanie środków cienkowarstwowych.